Strona główna Edukacja Sprawozdanie: Jak napisać sprawozdanie?

Sprawozdanie: Jak napisać sprawozdanie?

Dowiedz się czym jest sprawozdanie, jak je napisać, jaki zastosować układ tekstu, zapoznaj się ze wzorem i przykładem sprawozdania.

Zob. także: Sprawozdanie (etap szkolny)

Sprawozdanie

Sprawozdanie jest chronologicznym przedstawieniem przebiegu zdarzeń, których autor sprawozdania był świadkiem. Może mieć charakter ustny lub pisemny. W sprawozdaniu szczegółowo zdaje się relację z jakiegoś wydarzenia, które zostało już zakończone. Ważna jest kolejność zdarzeń. Sprawozdanie ma postać narracyjną albo prezentowane jest w tabeli.

Wskazówki

    Sprawozdanie powinno:

  • uwzględniać miejsce, czas, uczestników;
  • obiektywnie prezentować sytuację;
  • przedstawiać fakty w porządku chronologicznym;
  • selekcjonować fakty, aby najważniejsze informacje nie zaginęły w natłoku danych;
  • być czytelne, przejrzyste i konkretne;
  • może zawierać krótkie wypowiedzi uczestników zdarzeń, wprowadzone w celu zdynamizowania relacji;
  • w sprawozdaniu okresowym należy odwołać się do sprawozdań wcześniejszych;
  • na końcu sprawozdania formułuje się wnioski, uwagi.

Układ

  1. Tytuł;
  2. Tło opisywanego wydarzenia;
  3. Chronologicznie uporządkowany przebieg zdarzeń;
  4. Podsumowanie, ocena wydarzeń;
  5. Własnoręczny podpis;
  6. Miejsce i data.

Wzór

Sprawozdanie - wzór

Wzór dla sprawozdania z konferencji

Sprawozdanie z konferencji
[tytuł konferencji]

W związku z …………… [przedstawienie tła wydarzenia] ……………, odbyła się w …………… [miejscowość] ……………, w …………… [dokładna lokalizacja] ……………, konferencja zorganizowana przez …………… [organizator konferencji] …………… . Miała ona miejsce w dniach …………… [data wydarzenia] …………… .

Konferencja rozpoczęła się o godzinie …………… [podanie godziny rozpoczęcia] …………… wystąpieniem …………… [wskazanie kto otwierał spotkanie] …………… . Przywitano przybyłych gości w składzie: …………… [wyszczególnienie uczestników] …………… .

Następnie wygłoszono …………… [liczba wystąpień] …………… referatów. Pierwszy zabrał głos …………… [podanie kto] ……………, który rozpoczął swoją prezentację od …………… [chronologiczny przebieg zdarzeń i wystąpień] ……………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………

Przedstawiciele wszystkich ośrodków zgodnie uznali, że …………. [przedstawienie wniosków] ………….
……………………………………………………………………………… .

[podpis autora]
[Miejscowość, data]

Przykład

Sprawozdanie - przykład

Sprawozdanie z wykładu – przykład

Sprawozdanie z wykładu
Post-demokracja? Kryzys demokracji? Demokracja?

23 lutego 2012 r. o godz. 18:00 miał miejsce wykład otwarty z cyklu STUDIUM GENERALE EUROPA pt. Post-demokracja? Kryzys demokracji? Demokracja?, zorganizowany przez Instytut Politologii UKSW oraz Fundację Konrada Adenauera. Odbył się on w auli wielkiej Bobolanum przy ul. Rakowieckiej 61 w Warszawie.

Spotkanie otworzyła prof. A. Dylus, dyrektor Instytutu Politologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pani profesor przywitała wszystkich obecnych, a także pokrótce przedstawiła prelegentkę prof. Mirosławę Grabowską (dyrektor CBOS, prof. UW, od lat zajmująca się socjologią polityki). Później oddała jej głos.

Pani prof. M. Grabowska rozpoczęła od podziękowań i w paru słowach przybliżyła audytorium o czym będzie wykład. Powiedziała, że należy zmienić jego kolejność względem tytułu i zacząć od demokracji, później mówić o kryzysie i wreszcie post-demokracji.

Według jej słów demokracja jest to twór kompleksowy, wielopoziomowy, wieloaspektowy. Odpowiada jej zróżnicowanie współczesnych teorii, które koncentrują się na różnych cechach demokracji. Demokracja może być rozumiana na trzy sposoby: 1) jako władza ludu, 2) realizacja dobra wspólnego i jako 3) procedura wyłaniania rządzących. Politologia i socjologia polityki zdaniem pani profesor przyjmują ujęcie proceduralne.

O kryzysie demokracji mówi się od lat. W 1975 roku Michel Crozier, Samuel P. Huntington i Joji Watanuki opublikowali raport, a później książkę The Crisis of Democracy: On the Governability of Democracies. Pojawiały się głosy dające demokracji co najwyżej 20 lub 30 lat, po czym miała się pogrążyć w „morzu dyktatury”. Jednak trzeba pamiętać, że diagnoza kryzysu demokracji to nie tylko moda, ale również rzeczywiste problemy. Przyznać należy, że demokracja jest elastyczna i dzięki temu może przezwyciężać kryzys.

Następnie pani profesor zaprezentowała wyniki badań CBOS dotyczące Polaków. Co więc o demokracji myślą Polacy? Od początku lat 90-tych przekonanie, że demokracja ma przewagę nad innymi formami rządów jest bardzo silne. Rodacy nie są za to zadowoleni z demokracji w Polsce, choć od 2007 r. liczba niezadowolonych i zadowolonych wyrównuje się.

Dobrym wskaźnikiem entuzjazmu do demokracji jest frekwencja wyborcza (w 2011 – 48,92%; w 2010 – 53,88%). Jest to wskaźnik praktycznego stosunku do naszej demokracji, a nie jej ideału. Czasami niską frekwencję wyjaśnia się historią, komunizmem, katolicyzmem. Żadne z tych wyjaśnień nie jest satysfakcjonujące, ponieważ: w II RP frekwencja wynosiła 60-70%, w porównaniu z innymi krajami postkomunistycznymi frekwencja w Polsce wygląda najsłabiej, natomiast osoby praktykujące chętniej chodzą do wyborów niż niepraktykujące. Pani profesor żartowała, że za wyjaśnienie tego fenomenu należałoby przyznać Nobel z socjologii.

Co ciekawe w Polakach wzrasta przekonanie, że trzeba chodzić na wybory. Jednocześnie lista powodów dla których nie chodzimy jest bardzo długa. Znajdują się na niej takie przyczyny jak: niechęć do polityków, ogólna nieufność, niezainteresowanie, brak chęci, brak wiedzy o polityce itd. Wydaje się, że w Polsce problem polega na niskiej partycypacji, braku zaufania do polityków i parlamentu, rządu, sejmu i związków zawodowych. Instytucje te są negatywnie oceniane. Demokracja ma zatem problemy, jednak pojawiają się nowe formy uczestnictwa (np. protest w sprawie ACTA).

W przypadku postdemokracji poza tradycyjną partycypacją można mówić jeszcze o partycypacji niekonwencjonalnej, na granicy legalności i nielegalności (np. okupacja budynków, blokowanie ruchu, „dzikie” strajki). W Polsce i na świecie rośnie mobilizacja do działań niekonwencjonalnych, zwłaszcza działań „przeciwko” (NIMB – Not in my back yard lub BANANA – Build Absolutely Nothing Anywhere Near Anything/Anyone). Mówi się także o teledemokracji. Jest ona możliwa dzięki nowym technologiom. Technologia nie zmieni jednak podstaw systemów demokratycznych, nadal będą wybory.

Prof. Grabowska podsumowując swoją wypowiedź stwierdziła, że demokracja jako meta-instytucja funkcjonuje, ma zdolność do przezwyciężania kryzysów, obecnie staje wobec wyzwań społeczno-technologicznych.

Następnie przyszła kolej na pytania z sali. Padły pytania m.in. o stosunki międzynarodowe (Budapeszt), powtórkę z arabskiej wiosny na Białorusi, demokrację formalną, koncepcję Schumpetera, demos UE, ocenę roli mediów, społeczeństwo obywatelskie, o to co politycy powinni zrobić aby odzyskać zaufanie. Pytań było wiele. W tym miejscu przytoczone zostaną tylko niektóre z odpowiedzi.

Na pytanie o demokrację formalną (dlaczego w Polsce jest z nią tak źle?) pani profesor powtórzyła, że za odpowiedź na piśmie na to pytanie należy się socjologiczny Nobel. Brakuje konsultacji społecznych, coś jest robione i już. Politykom brakuje wyobraźni i dobrej woli, aby wchodzić w negocjacje ze środowiskami społecznymi.

Nie należy także przeceniać roli mediów w kształtowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Media się tabloidyzują, ale ich wpływ nie jest aż tak przemożny jak nam się wydaje. Regan miał przeciwko sobie media, PiS i Lech Kaczyński także, a pomimo to wygrali. Media mogą podrzucać jedne tematy, inne wyciszać, ale ludzie „mają swój rozum”. Media nie mają wpływu na umacnianie się społeczeństwa obywatelskiego, a wręcz odwrotnie, ponieważ aby zadziałać, trzeba wyjść z domu.

Prof. Grabowska wyjaśniła także, dlaczego obecna władza unika referendum, np. w sprawie ACTA czy emerytur. Dzieje się tak dlatego, że nie ma sensu pytać o to czy np. podwyższyć wiek emerytalny, ponieważ ludzie odpowiedzą po prostu „nie” (nie wiadomo jak zadać takie pytanie).

Po pytaniach i udzieleniu odpowiedzi, nastąpiły podziękowania i pożegnanie uczestników wykładu.

Anna Nowak
Warszawa, dn. 23 lutego 2012 r.

Komentarze

25 KOMENTARZE

    • Z Pani wypowiedzi wnioskuję, że zabrakło Pani przykładu sprawozdania. Informuję, że jest on już dostępny, a w przygotowaniu znajduje się jeszcze sprawozdanie ze spotkania.

    • mówisz że żal Ci jest tych osób co się w wypowiadają na forum odnośnie przykładów sprawozdań, skoro sama się tu znalazłaś to znaczy że nie do końca umiesz sama napisać sprawozdanie i sama szuka przykładu czyż nie???

  1. Chodziło o sprawozdanie dla klas gimnazjalnych 🙂 To jest sprawozdanie prawidłowe, ale nie korzystne dla osób w okresie szkolnym. Sprawozdanie dobre, ładny przykład, dziękuję. Polecam szukać takich rzeczy na innych stronach. 🙂
    Pozdrowionka JN !

  2. Mi się bardzo przydało. Ale potrzebuje z relacji jakiś zawodów sportowych. I czy w tym wyrażamy swoje emocje, myśli własne zdanie ? Czy to mam, być tak jakby”opowiadanie” ??? Podaliście przykład i co używać ale to jednak za mało.

    • Jeśli chodzi o zawody sportowe, prawdopodobnie znajdzie Pani wyjaśnienie tutaj: https://www.jaknapisac.com/jak-napisac-sprawozdanie-etap-szkolny/ Będzie to sprawozdanie reportażowe, podobnie jak to we wzorze 1 i przykładzie.

      Sprawozdanie nie jest tym samym co opowiadanie. Należy unikać emocji, pisać konkretnie i wiernie odzwierciedlać najważniejsze wydarzenia. Można jednak przedstawić własną ocenę tego co się działo. Proszę zajrzeć do w/w artykułu, ponieważ jest to tam wyjaśnione.

    • dzięki*** powodzenia jak będziesz je pisał może za samo sprawozdanie zdobedziędziesz jeden punkt ale za ortografie pałę.

      pozdro.

Skomentuj ula Anuluj odpowiedź

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj