Ash Maurya
Metoda Running Lean
Książka „Metoda Running Lean” ukazała się w 2013 roku. Jej autor, Ash Maurya jest założycielem kilku startupów, prowadzi warsztaty poświęcone metodzie Running Lean, pełnił rolę mentora w inkubatorach przedsiębiorczości. Zbierane doświadczenia relacjonuje na pisanym przez siebie blogu.
Poradnik zawiera opis metodyki tworzenia nowych firm, która ma być lepsza i szybsza od dotychczas stosowanych rozwiązań. Skierowany jest do początkujących przedsiębiorców, którzy myślą o założeniu firmy, będącej w stanie odnieść komercyjny sukces. Metoda Running Lean oparta została na własnej wiedzy autora związanej z budowaniem produktu, a także na koncepcjach takich osób jak m.in. Eric Ries, Steve Blank, Dave McClure, Sean Ellis, Sean Murphy, Jason Cohen, Alex Osterwalder.
Pozycja podzielona jest na cztery części, które należy czytać w ustalonej kolejności, aby poprawnie zastosować prezentowaną metodę. Pierwsza część dotyczy całego procesu Running Lean. Pokrótce scharakteryzowano w niej trzy metazasady wyrażające istotę tego modelu, które są szczegółowo opisane na dalszych stronach. Dość interesująco jest przedstawiona analiza przypadku, którą autor wykonał na przykładzie napisanej przez siebie książki.
W części drugiej opisano sposób dokumentowania początkowej wizji w postaci jednostronicowego Szablonu Lean. Stanowi on adaptację schematu z poradnika „Tworzenie modeli biznesowych. Podręcznik wizjonera” Alexa Osterwaldera. Plan opisany w ten sposób jest czymś mniej sztywnym od biznesplanu i pozwala zaoszczędzić wiele czasu, który zostałby poświęcony do jego napisania.
Z kolejnej części czytelnik dowie się na jakich aspektach swojego planu powinien skoncentrować się najmocniej i które opatrzone są najwyższym ryzykiem. Pozwoli to na jego systematyczne ograniczenie, co jest ważne w przypadku startupów, z zasady wiążących się ze znacznym ryzykiem. Warto wiedzieć, że jest ono uwarunkowane etapem, na jakim znajduje się startup.
Ostatnia, czwarta część dotyczy testowania początkowego planu, tak aby miał jak największe szanse powodzenia. Polega to na prowadzeniu eksperymentów, mających pomóc w obaleniu lub potwierdzeniu hipotezy stanowiącej element modelu biznesowego. Jest to równocześnie najobszerniejsza część książki.
Autor posługuje się zrozumiałym językiem, a napisany przez niego tekst czyta się płynnie i szybko. Jest to zasługa m.in. użycia pierwszej osoby, krótkich akapitów, dzielenia tekstu, jak również tego, że książka powstawała przy współpracy czytelników. Poradnik nie jest „przeładowany” zgromadzonym materiałem, ale też nie jest go za mało. Ułatwia to przebrnięcie przez całą pozycję bez odczuwania zmęczenia czy znudzenia.
„Metoda Running Lean” ukazała się nakładem Wydawnictwa HELION. Wizualnie prezentuje się zachęcająco, zarówno na zewnątrz (pomimo motywu żałobnego na okładce, który raczej nie był zamierzony), jak i wewnątrz. Ma przejrzystą strukturę, a wszelkie schematy zostały starannie przedstawione.
Czytając książkę, na początku można odnieść błędne pierwsze wrażenie, że ktoś kto sam przedstawia siebie jako blogera, nie podejdzie wystarczająco poważnie do prezentowanego tematu. Na szczęście nie jest ono prawdziwe i zostaje rozwiane w dalszej części poradnika. Z częścią omawianych zagadnień, osoba obdarzona wiedzą metodologiczną mogłaby polemizować, ale należy pogodzić się z tym, że nie jest to publikacja naukowa, lecz poradnik. Wątpliwości te nie przysłaniają zresztą głównego zadania książki, którym jest umożliwienie napisania swojego pierwszego modelu biznesowego osobom, które chciałyby rozpocząć działalność na własny rachunek, ale ich pomysł jest na razie dość mglisty.
Jak stwierdza sam Ash Maurya, książka została napisana dla menedżerów, dyrektorów generalnych, deweloperów i programistów chcących zostać przedsiębiorcami, blogerów, współzałożycieli lub właścicieli małych firm, wszystkich kreatywnych osób, które są zainteresowane rozpoczęciem nowego przedsięwzięcia biznesowego, a także dla innowatorów i założycieli startupów.
Zastosowanie metody Running Lean wydaje się dość proste, a z pewnością mniej czasochłonne od napisania biznesplanu. Dużym plusem takiego rozwiązania jest to, że można szybko przetestować wiele, nawet konkurencyjnych wobec siebie możliwości i wybrać tę, która okaże się najkorzystniejsza, a więc mająca największe szanse biznesowego powodzenia.
Komentarze
